Մեղրեցի Լյովա Ահարոնյանը չրագործությամբ սկսել է զբաղվել 1990-ականների սկզբից, երբ Խորհրդային միության փլուզումից հետո լուծարվել են կոլտնտեսությունները և սեփականաշնորհվել հողերը։ Այդ ժամանակ դեռ քչերն էին չրագործությամբ զբաղվում: Ահարոնյանի ընտանիքը ստացել է 4000 քառակուսի մետր հողատարածք, որտեղ ամեն տեսակի պտղատու ծառեր կային:
«Մշտապես մրգի ավելցուկներ էինք ունենում, որոշեցինք դրանցից էլ չիր պատրաստել: Այն ժամանակ ոչ ոք բիզնեսի նպատակ չուներ, չրեղենը վաճառում էինք պարզապես ծանոթ միջավայրում՝ հարևաններին, բարեկամներին»։
Չրերը պատրաստում են ընտանիքով: Տարիների ընթացքում նրանց պատրաստած չրերի պահանջարկն ավելացել է, այժմ ավելի մեծ ծավալներով են պատրաստում տանձի, դեղձի, խնձորի, դամբուլի, թզի և արքայանարնջի չիրը։

Բայց վաճառքի ծավալի մեծացման հետ առաջանում էին խնդիրներ, օրինակ՝ ինչպե՞ս պահել չրերի շուկայական տեսքը մինչև դրանց վաճառքը, ի՞նչ անել, որպեսզի դրանք չորդնեն: Եվ ամեն անգամ հնարը գտնում էին։ Այժմ դրանք հերմետիկ փակում են ապակյա տարաներում: Այդպես և՛ չի որդնում, և՛ յուրօրինակ համ է ստանում:
Լյովա Ահարոնյանը տնային պայմաններում է չրագործությամբ զբաղվում: Բիզնեսի վերածելու մտադրություն չունի: Ասում է՝ տարիքն էլ թույլ չի տալիս։ Ստացած տարեկան եկամուտը ընտանիքի համար շատ խնդիրներ է լուծում։
Լյովան և կինը հիմնականում զբաղված են դեղձի և արքայանարնջի տնկիների պատվաստումով և վաճառքով: Այդպես օգնում են ձեռներեցների, որոնք ցանկություն ունեն զբաղվելու չրարտադրությամբ: Մեղրիում այս ոլորտի զարգացման պահանջարկը, անհրաժեշտությունն ու հնարավորությունները կան։

Իշխան Ասլանյանը Մեղրիում չրարտադրությամբ սկսել է զբաղվել 2014 թվականի նոյեմբերից: Արտադրում է տարեկան 4-6 տոննա արքայանարնջի և մինչև 2 տոննա թզի չիր: Բացի սեփական արտադրանքից, չիր են մթերում նաև այլ արտադրողներից և արտահանում են հիմնականում ռուսական շուկա: Ներկայանում են «Մեղրինե» ապրանքանիշով։ Բրենդի անվանումը մտերիմ ընկերոջ աղջկա անունն է։
Ինչ վերաբերում է պետության աջացությանը, ապա հենց այն, որ մինչև 24 միլիոն շրջանառություն ունեցող փոքր բիզնեսը չի հարկվում, արդեն մեծ աջակցություն է: Մենք պետք է առայժմ բավարարվենք դրանով և փորձենք այդ հարմար դաշտում ստեղծագործել, արտադրել, արտահանել Աստծո կողմից մեզ տրված քաղցրահամ, արևահամ, մեղրահամ բերքը։ Ամերիկյան շուկայում արքայանարնջի չրերը վաճառվում են տեղականից 3 անգամ թանկ գնով։
Եվ գնորդը գոհ է։

Եղածը պահելու համար մեզ մնում է լավ աշխատել, պահպանել սանիտարական կանոնները, փաթեթավորման ճիշտ միջոցներ օգտագործել»։
«Անցյալ տարվանից սկսել ենք չիրն արտահանել նաև եվրոպական շուկա: Այս տարի առաջին անգամ փորձ արեցինք մեր Մեղրու թզի չիրն արտահանել արաբական շուկա: Ասեմ, որ բոլոր երեք շուկաներում շատ գոհ են մեր մեղրահամ մրգից և մեծ ծավալներ են ակնկալում։
Քանի դեռ մեղրեցիները չրարտադրությունը չէին համարում բիզնես և տարածաշրջանի զարգացման իրական հնարավորություն, չէին էլ բարձրաձայնում հանքարդյունաբերության վնասների մասին:
Հիմա շատերն են սկսել ընդարձակել արքայանարնջի այգիները: Այս պտուղը հատուկ խնամք չի պահանջում և հրաշալի բերք է տալիս: Ինչպես ասում են՝ փողը ծառից կախված է: Այժմ բիզնեսն ընդլայնող գործարարներին մտահոգող ամենակարևոր խնդիրը տարածաշրջանի հանքարդյունաբերությունն է: